♟ Straight Up Chess — Een verhaal dat me meer verraste dan ik had verwacht

Soms zet een ogenschijnlijk kleine ontdekking een reeks diepere overpeinzingen in gang.

Een paar weken geleden, terwijl ik schaaksites aan het bekijken was — iets wat ik regelmatig doe, zowel professioneel als uit passie — stuitte ik op het verrassende nieuws dat het bekende Amerikaanse merk Straight Up Chess officieel zijn sluiting had aangekondigd. Eerst dacht ik dat het een tijdelijke boodschap of een strategische verandering was. In de huidige digitale wereld vervagen dergelijke aankondigingen vaak de grens tussen marketing en echte verandering.

Maar hoe meer ik las, hoe duidelijker het werd dat dit definitief was. De oprichter, Steve Schrier, stopte de productie na bijna twintig jaar. Wat me het meest opviel, was hoe weinig ik wist over het volledige verhaal van het merk – ondanks het feit dat we allebei aan een zeer vergelijkbaar idee werkten, aan weerszijden van de wereld.

✉️ Eén e-mail, vele parallellen

Voordat ik contact opnam met Steve, wist ik niet veel over het bedrijf of de achtergrond ervan. Toch voelde het goed om te schrijven – niet met een duidelijke bedoeling, maar gewoon om de impact van zijn werk te erkennen en respect te tonen.

Tot mijn verbazing antwoordde Steve. Uit ons korte maar betekenisvolle gesprek leerde ik dat Straight Up Chess in 2007 was ontstaan, aangewakkerd door een persoonlijke behoefte: hij had een extra groot schaakbord gemaakt en had geen plek om het tentoon te stellen. Dat leidde tot een simpel idee: "Wat als ik het aan de muur kon hangen en er toch mee kon spelen?" — en het concept van een verticaal schaakbord aan de muur ontstond in zijn werkplaats in Colorado.

Zijn borden volgden, in tegenstelling tot die van ons, een klassieke rechthoekige lay-out met traditionele stukken — maar de essentie voelde vertrouwd: een origineel idee, een handgemaakte uitvoering en een duidelijke liefde voor schaken.

🎯 Waarom deel ik dit?

Omdat verhalen zoals deze het verdienen om herinnerd te worden.

In een wereld die gedomineerd wordt door massaproductie, agressieve e-commerce en wegwerptrends, zijn merken zoals Straight Up Chess zeldzaam. Of ze nu in musea of ​​designpublicaties terechtkomen, ze drukken een stempel op het leven van spelers, families en verzamelaars.

Ik weet niet of Steves merk ooit zal terugkeren — en het is niet aan mij om dat te veronderstellen. Ik ben gewoon blij dat ik die e-mail heb geschreven en dankbaar dat ik deze notitie hier kan delen — op de site waar ik mijn eigen verhaal vertel.

🛠 Over ChessboArt

ChessboArt begon als een zeer persoonlijk idee — mijn eigen kijk op schaken en design. Vanaf het begin hoopte ik dat het zou uitgroeien tot iets meer: ​​een merk en een ruimte voor makers.

Dit is geen platform voor massaverkopers. Het is een zorgvuldig samengestelde ruimte waar ontwerpers, kunstenaars en ambachtslieden hun esthetiek in de schaakwereld kunnen brengen. Zo werkte Barbara Razowska bijvoorbeeld met ons samen om een ​​ChessboArt-stuk op harsbasis te creëren. Verschillende stijlen, materialen en ideeën – onder een gedeeld waardesysteem.

🔁 Als u ons via Straight Up Chess hebt gevonden

Welkom. We zijn niet hetzelfde, maar we delen iets essentieels: een geloof in vakmanschap, doordacht ontwerp en in schaken als meer dan een spel.

Verschillende handen, verschillende geografie – misschien wel hetzelfde hart.

"Mensen dachten dat ik een grootmeester was, alleen maar omdat ik schaakborden maakte." — Steve Schrier

Soms is het enige wat je hoeft te doen, doen wat je leuk vindt – en het goed doen.